Page 21 - Kalite Bülteni 2023 4. Sayı
P. 21

KALİTE


                                                                                                   Sayı: 4 / EYLÜL / 2023



        ÖYKÜ











                     Soğuk bir Ocak sabahı, bir adam Washington DC'de bir metro istasyonunda,
              kemanla 45 dakika boyunca altı Bach eseri çalar. Bu süre içinde, çoğu işe yetişme telaşında
              yaklaşık bin kişi kemancının önünden geçip, gider.

                     Kemancı çalmaya başladıktan ancak üç dakika kadar sonra, ilk kez orta yaşlı bir
              adam kemancıyı fark edip, yavaşlar ve birkaç saniye sonra da gitmek zorunda olduğu yere
              yetişmek üzere yine hızla yoluna devam eder.
                     Kemancı  ilk  bir  dolar  bahşişini  bundan  bir  dakika  kadar  sonra  alır.  Bir  kadın
              yürümesine ara vermeksizin parayı kemancının önüne koyduğu kaba atarak, hızla geçer,
              gider.
                     Birkaç dakika sonra, bir başka adam duraklayıp, eğilerek dinlemeye başlar ancak
              saatine göz attığında işe geç kalmamak için acele ettiğini belirten ifadelerle hızla yoluna
              devam eder.
                     En  fazla  dikkatle  duran  ise  üç  yaşlarında  bir  oğlan  çocuğu  olur.  Annesinin
              çekiştirmelerine rağmen, çocuk önünde durur ve dikkatle kemancıya bakar. En sonunda
              annesi  daha  hızlı  çekiştirerek  çocuğu  yürümeye  zorlar.  Oğlan  arkasına  dönüp  dönüp
              kemancıya bakarak, çaresizce annesinin peşinden gider. Buna benzer şekilde birkaç çocuk
              daha  olur  ve  hepsi  de  anne,  babaları  tarafından  yürümeye  devam  için  zorlanarak,
              uzaklaştırılırlar.
                     Çaldığı 45 dakika boyunca kemancının önünde sadece 6 kişi, çok kısa bir süre durur.
              20 kişi duraklamadan, yürümeye devam ederek, para verir. Kemancı çaldığı süre içinde 32
              dolar toplar. Çalmayı bitirdiğinde ise sessizlik hakim olur ve kimse onun durduğunu fark
              etmez, alkışlamaz.
                     Hiç kimse onun dünyanın en iyi kemancısı Joshua Bell olduğunu ve elindeki 3,5 milyon
              dolarlık  kemanla,  yazılmış  en  karmaşık  eserleri  çaldığını  anlamaz.  Oysa  Joshua  Bell'in
              metrodaki bu mini konserinden iki gün önce Boston'da verdiği konser biletleri ortalama
              100 dolara satılmıştır…

                     Bu  gerçek  bir  hikayedir  ve  Joshua  Bell'in  öylesine  bir  kılıkla  metroda  keman
              çalması, Washington Post gazetesi tarafından algılama, keyif alma ve öncelikler üzerine
              yapılan bir sosyal deney gereği kurgulanmıştır. Bu deneyle sorgulanan şeyler şunlardır:

                        v   Sıradan bir yerde, uygunsuz bir saatte güzelliği algılayabiliyor muyuz?
                        v   Durup ondan keyif alıyor muyuz?
                        v   Beklenmedik bir ortamda, bir yeteneği tanıyabiliyor muyuz?…..
              Bu deneyden çıkarılacak kıssadan hisse ise, dünyanın en iyi müzisyeni, dünyadaki en iyi
              müziği çalarken, önünde durup, dinleyecek bir dakikamız dahi yoksa yaşamımızı güzel
              kılacak başka daha neleri kaçırıyoruz acaba?





                                                                                                                    19
   16   17   18   19   20   21   22